Historia magii to zapis wydarzeń w świecie magii. Odpowiedniczka mugolskiej historii, z tym, że w tej naszej mówimy o czarodziejach, goblinach, olbrzymach, magii. Rzeczy, które mugole uważają za nieistniejące. HM – tak w skrócie będziemy nazywać historię magii, jest przedmiotem ciekawym i fascynującym.
Magia to sztuka polegająca na czynieniu w otaczającym świecie swej własnej woli. To wiedza, służąca do takiego kształtowania świata, by był on zgodny z wolą maga, szamana lub czarownika. To sztuka nawiązywania kontaktu z duchową sferą rzeczywistości. Zadaniem magii jest także umiejętność nawiązania harmonijnych kontaktów ze światem duchów, energii astralnych, światem zmarłych i przodków. Magia także pragnie panować nad światem istot duchowych, otaczających nas wokół.
Określenie magia pochodzi od staroirańskiego słowa "magh", to znaczy "móc". Zatem magia to wiedza polegająca na przekraczaniu słabości, dążąca do siły, potęgi i mocy. Wyraz magia ma także swoje odniesienia w łacińskim "imago", czyli wyobrażenie, obraz. Dlatego magia to także sztuka twórczej wyobraźni, wizualizacji, jak byśmy to dzisiaj nazwali. Powszechnie się sądzi, że magia zajmuje się wpływaniem na ludzi i zniewalaniem ich, ale to nie jest celem tej wiedzy. Mag dokonując operacji magicznych, czy wykonując przedmioty służące do celów rytualnych, dąży do pokonania własnej słabości, pragnie doskonalić się wewnętrznie. Celem magii jest zatem takie działanie na otaczającym świecie, by spowodować rozwój, postęp i wyzwolenie z cierpienia i niewiedzy tych, którzy mają odwagę zajmować się tą trudną i niebezpieczną wiedzą.
Źródła historyczne to rzeczy, które pomagają nam dowiedzieć się o życiu naszych przodków. Dostarczają nam informacji o przeszłości. Wszystkie ślady przeszłości mogą być nazywane źródłami historycznymi.
Podział źródeł jest następujący:
a) Materialne – pisane oraz niepisane
b) Niematerialne
Można je podzielić również na potencjalne (możemy wydobyć z nich informacje) i efektywne(wydobywamy z nich informacje), jak również bezpośrednie (nie potrzeba dodatkowych osób do przekazania) i pośrednie (przebieg relacjonowany za czyimś pośrednictwem). Występuje również podział na adresowane i nieadresowane. Te pierwsze to źródła powstałe w celu przekazania informacji o przeszłości. Natomiast nieadresowane, to takie w których historyk otrzymuje informacje od osoby niebędącej historykiem.
Magia powstała bardzo dawno temu. Jej ślady możemy znaleźć praktycznie w każdej cywilizacji. A więc: Majów, Azteków, Greków, Rzymian, Chińczyków, Babilończyków, Egipcjan. Można by długo wymieniać. W każdym razie. Magia jako słowo pochodzi z VI wieku p.n.e. Mianowicie z perskich kapłanów, którzy nazywani byli, o dziwo, magami. Znali się oni na astrologii, interpretacją snów. Doskonale wykształcili magiczne zdolności i posiadali imponującą wiedzę. Należy zapamiętać, że ani potężna cywilizacja, ani jeden człowiek nie byli w stanie stworzyć magii. Magia kształciła się poprzez przekazywanie jej z pokolenia na pokolenia, z ojca na syna, z dziadka na wnuka. Formę magii, której używamy my możemy zawdzięczać wymianie myśli między przedstawicielami różnych kultur. Często takie spotkania odbywały się w III wieku p.n.e., gdy Aleksander Wielki poszerzał granice swojego państwa. W Egipcie czarodzieje rzucali klątwy na grobowce, aby nie okradziono skarbów. Dzisiaj łamacze klątw próbują wydobyć wszystkie kosztowności dla banku Gringotta.
Magia to zjawiska nadprzyrodzone, powstające za sprawą ludzi magicznych (takich jak my) i ich różdżek. Do magii można zaliczyć panowanie nad zjawiskami przyrody, wywoływanie duchów(magia rytualna), wróżenie (dywinacja, numerologia, starożytne runy), rzucanie i odczynianie uroków.
Magię można podzielić na czarną i białą. Różnią się one 3 zasadniczymi rzeczami:
a) cel – czynienie zła (czarna), czynienie dobra (biała)
b) skutki – wyrządzanie krzywdy (czarna), leczenie, pomoc (biała)
c) stopień umiejętności czarodzieja posługującego się czarną (zazwyczaj wysoka)a białą magią (często niska)
Magia biała dzieli się na runiczną, gestowną i umysłową.
Dzielimy magię na niską i wysoką. Magia niska to zwyczajne zamawianie uroków czy przekazu ustnego. Nie wymaga inteligencji i doświadczenia oraz umiejętności.
Magia wysoka – wymaga inteligencji i olbrzymiego doświadczenia, ale również wielu lat praktyki. Nie każdy czarodziej może ją praktykować. Do magii tej zaliczana jest cała magia rytualna oraz zaklęcia czarnomagiczne.
Magię naturalną (zwana również znachorstwem) po raz pierwszy zaczęto używać w XV i XVI wieku. Wtedy to wzrósł prestiż magii. Naturalna magia korzysta z natury – ludzi, roślin, zwierząt, kamieni, minerałów, skał. Według stosujących tą magię, wszystko będące częścią natury zawiera w sobie moce, zwane właściwościami okultystycznymi. Czarodziej korzystający z magii naturalnej powinien, a wręcz musiał znać anatomię człowieka. Wg ogólnej definicji, rośliny i zwierzęta o podobnym wyglądzie posiadają takie same właściwości. Zioła służyły do leczenia chorych. Nie możemy zapomnieć również o planetach i gwiazdach, a raczej astrologii. Wierzono, że wiele powiązań bierze się właśnie od tej nauki. Magia naturalna jest podobna do białej. Obie wpływały na zdrowie, działały pozytywnie oraz są związane z naturą. Możecie się zdziwić, jednakże mugole także korzystają z tej magii. Aczkolwiek nie wiedzą jak potężnymi mocami dysponują. Jest dla nich obiektem badań.
Magia rytualna (ceremonialna) – polega na przyzywaniu duchów, demonów z zaświatów. Polegała na działaniu rytuałów i formułach z tym związanych, a nie z zaklęć.
Grimoires (czarne księgi) – księgi wiedzy magicznej pisane w czasach starożytnych do XVII wieku włącznie. Księgi te były pomocne w zdobywaniu miłości, przyjaźni, bogactwa, zdrowia czy zabicia kogoś, rzucenia klątwy, zniszczenia wrogów.
Przypuszcza się, że pisali je m.in. Noe, Aleksander Wielki czy Mojżesz.
RYTUAŁ PRZYZWANIA
1. Narysuj na ziemi duży okrąg
2. Zapisz w nim wybrane magiczne słowa, symbole, święte imiona
3. Wejdź do kręgu
4. Wypowiedz zaklęcia zapisane w czarnych księgach
5. Poczekaj, aż przybędzie demon
6. Wypowiedz swoje życzenie
7. Odeślij demona z powrotem
Nie jest jednak łatwe zrobienie takiego rytuału. Musisz umieć korzystać z wysokiej magii oraz długo się przygotowywać. Często osobom nie udało się przyzwać, albo ginęli porwani przez demony do innego świata.
Magia religijna jest jedną z najstarszych dziedzin magii. Powstała już w czasach starożytnych. Wywodzi się z religijnych ceremonii, kultu świętych, tradycji kościelnych. Jej użytkownikami byli przede wszystkim duchowni oraz mnisi. Kapłani, którym budowano świątynie zgłębiali w nich tajniki magii oraz kształcili się. W czasach starożytnych ludzie wierzyli w różnych bożków i oddawali im cześć. Magowie próbowali przywołać Boga na ziemię, co im się nie udawało, bo jedynie czarodziej może go przywołać (w przenośni). Kiedy ludzie byli nieposłuszni, kapłani zaklęciem wywoływali różne rzeczy, a wina spadała na bogów.
W średniowieczu powstała magia świecka. Spowodowane to było zwiększającą się liczbą ludzi obdarzonych czarodziejskimi mocami. Wtedy właśnie zaczęto otwarcie mówić o czarach oraz czarodzieje ujawnili się. Mugole, którzy nie rozumieli magii oraz nie potrafili sobie wytłumaczyć dlaczego czarodzieje coś robią – przestraszyli się. Postanowili zabijać czarownice poprzez np. palenie na stosie. Przez to wycierpiało wiele niewinnych osób, które nie były czarownicami/czarodziejami. W średniowieczu wielcy czarodzieje zakładali własne szkoły magii, by móc szkolić dzieci, które wykazywały jakieś magiczne umiejętności i miały predyspozycje. Jedną z najstarszych szkół magii jest Hogwart, który został założony w 993 r.
Różdżka jest to podstawowy dla każdego czarodzieja ośrodek mocy. Za jej pomocą może rzucać czary. Różdżka sama wybiera czarodzieja. Każda ma rdzeń z jakiejś potężnej substancji magicznej. Używa się rogów jednorożca, piór z ogona feniksa i smoczych serc. Nie ma dwóch jednakowych różdżek. Nigdy nie osiągnie się pomyślnych rezultatów używając różdżki innego czarodzieja, chyba że zostanie mu wręczona lub zabrana w walce. Znanymi twórcami różdżek są Ollivanderowie oraz Gregorowicz. Nie można używać złamanej czy uszkodzonej różdżki, ponieważ może to doprowadzić do niepożądanych skutków.
Historia różdżki.
Przez brak źródeł pisanych nie możemy dokładnie określić jak powstała różdżka. O prehistorii nie możemy się dowiedzieć zbyt dużo przez brak źródeł historycznych takich jak mapy czy zapiski - źródeł pisanych. Źródła niepisane nie mogły dokładnie powiedzieć czym się zajmowano. Włócznia mogła służyć do zabijania zwierząt, ale również jako symbol magiczny.
Jedna z legend:
Była burza. Piorun uderzył w drzewo łamiąc je. Jaskiniowiec, który przechadzał się gdzieś znalazł gałąź. Wybrudził go w błocie i zaczął nim wymachiwać. Prawdopodobnie dźgnął się w oko. Zdenerwowany machnął kijem i spowodował pojawienie się ognia.
Tworzenie różdżki:
Aby stworzyć różdżkę zbierani są najlepsi znawcy w świecie magii. Pojawiają się tylko w sobie znanym miejscu. Mag zwołuje specjalistów, którzy szukają składników potrzebnych do stworzenia różdżki. Czarodzieje zamknięci w wielkich salach zaczynają kilkutygodniowy proces, dzięki któremu powstanie różdżka. Jedzenie podają im słudzy. Najpierw magowie rzucają zaklęcie na różdżkę. Następnie wkładają w nieznany nam sposób rdzeń, po czym maczają ja w złotym pyle. Po 10- -dniowym suszeniu rzucają coraz bardziej skomplikowane zaklęcia. Tak kończy się proces tworzenia różdżek.
